Four

  Odwróciłam głowę przyglądając się, czy mój pupil biegnie w stronę naszego domu, kiedy Justin ścisnął dłonie na moich ramionach i znowu mną potrząsnął przywołując mnie na ziemię. Spojrzałam na niego nic się nie odzywając. Czułam się jakoś tak dziwnie pusto. Wszystkie wspomnienia na nowo zagościły w mojej głowie, nawet śmierć mojej mamy.
- Sam.- głęboki głos Justin wyrwał mnie z nagłego zamyślenia, za co powinnam mu podziękować.- Wszystko ok?
- Tak, przepraszam - spuściłam wzrok patrząc się na swoje rolki. Justin powoli puścił swoje dłonie z moim ramion wciąż mi się przypatrując.
- Wyobraziłaś sobie mnie nago, że tak się zamyśliłaś? - spytał bez żadnej nuty krępacji.
- Czy ty czasami siebie słyszysz? - odpowiedziałam pytaniem na pytanie.- Ostatnią rzeczą jaką chciałabym zobaczyć to ciebie nago - burknęłam.
- Powiem to ostatni raz i lepiej, żebyś w końcu się do tego dostosowała. Nienawidzę jak ktoś unosi głos, gdy ze mną rozmawia.- wysyczał przez zęby piorunując mnie wzrokiem.
- Nie będziesz miał już tego problemu - mruknęłam, dzielnie nie spuszczając z niego wzroku. Kiedy jego brwi uniosły się do góry, a usta lekko się rozszerzyły, wiedziałam, że jest ciekawy co mam na myśli.- Ja zapominam o tym co się działo w nocy, rano oraz to co się dzieje teraz i ty też zapominasz. Ja wrócę do szarej rzeczywistości, a ty dalej będziesz robił to co robisz - machnęłam ręką, wycofując się do tyłu.
- Stój - złapał szybko mój nadgarstek. Jego głos zrobił się spokojniejszy.- Czemu chcesz zapomnieć?
- Czemu? - prychnęłam.- Może dlatego, że jesteś dla mnie cholernie chamski, nie myślisz o moich uczuciach, jest bezczelny i egoistyczny.
- Inne dziewczyny lubią we mnie tą bezczelność - uśmiechnął się łobuzersko. Wyrwałam rękę, którą trzymał i przewróciłam oczami nie mogąc się powstrzymać.
- Żegnam - mruknęłam cicho i odepchnęłam się jedną nogą chcąc wziąć dobry rozpęd, kiedy jego głos doszedł do moich uszu.
- Sam...- powiedział cicho, ale zdołałam usłyszeć swoje imię. Przystanęłam, jednak nie odwróciłam się.- Dobra, kurwa - słychać było ciche westchnięcie.- Umm... Przepraszam?
  Prychnęłam pod nosem, a moje kąciki ust uniosły się w poirytowanym uśmiechu.
- Znamy się niecały dzień i nie mam ochoty ciągnąć tego dalej - odwróciłam delikatnie głowę, widząc jak jego szczęka się zaciska. Co, jestem pierwsza, która odmówiła ci czegokolwiek? 
- Jeśli myślisz, że zakończyłem to, to się mylisz, shawty - burknął pod nosem.
- Twoja panienka czeka - przypomniałam kręcąc głową.- Miłej zabawy życzę.
 Nie odpowiedział. Usłyszałam jak kopie kilka kamyczków, które beztrosko opadały na ziemię. Ruszyłam przed siebie, chcąc być już w domu.

Perspektywa Justina.
- Nie mam ochoty ciągnąć tego dalej - te słowa uporczywie siedziały w mojej głowie nie chcąc wyjść. Patrzyłem jak odjeżdża na swoich rolkach, nawet nie spoglądając się za siebie. Ona naprawdę ma mnie w dupie... 
 Była chyba jedyną dziewczyną, która na myśl, że mielibyśmy się znać krzywiła się. Była jedyną dziewczyną, która jak najszybciej chciała zakończyć to co się jeszcze nie zaczęło. Czy właśnie to zaczęło mnie do niej ciągnąć?
- Żegnam - głosik w głowie przypomniał mi to co powiedziała. Nie powiedziała cześć, nara, czy do widzenia. Powiedziała żegnam, co oznaczało, że nie chce mnie widzieć.
 Jaka szkoda, że się ode mnie nie uwolni.
- Justin... No chodź - blondynka wyjrzała przez okno uśmiechając się głupkowato. To zabawne, że wystarczyła sekunda, a laska zaczęła mnie irytować. Podszedłem do samochodu i otworzyłem drzwi od strony, po której siedziała.
- Wysiadaj - powiedziałem oschle. Uśmiech z jej twarzy nagle zniknął, za to na mojej pojawił się łobuzerski.- Tam masz imprezę, zabaw się.
- Myślałam, że jedziemy do...
- Zmieniłem plany - przerwałem jej i ponagliłem ją, aby wysiadła. Zrobiła to niechętnie, z miną jakby miała zaraz się rozpłakać. Bez słowa trzasnąłem drzwiami i podszedłem do drzwi od strony kierowcy, po czym wsiadłem i odpaliłem silnik. Puściłem do niej oczko i wyjechałem, zostawiając ją samą na ulicy.
Suka. 
Po kilku sekundach przekraczałem już dozwoloną prędkość. Alkohol w moich żyłach pulsował, a narkotyki, które zażyłem zaczęły działać. Uwielbiałem ten stan. Czujesz się taki beztroski i wszystkie smutki odchodzą. Obraz zaczął się trochę rozmazywać, ale to nie spowodowało, że przystanąłem. Mimo dużej ilości alkoholu w sobie wciąż myślałem o Sam. Znam ją może jeden dzień, a sprawia, że dostaję białej gorączki.
 Kiedy zobaczyłem przeróżne, sportowe auta, uśmiechnąłem się do siebie wiedząc, że jestem na miejscu. Zobaczyłem już moich kumpli, którzy szykowali się do wyścigu. Uśmiechnięty zaparkowałem w wolnym miejscu i wyszedłem z samochodu trzaskając drzwiami. Poprawiłem skórzaną kurtkę i wyciągnąłem z bagażnika wódkę, oraz fajki. Wziąłem jednego papierosa do ust i zapaliłem go, po czym zamknąłem bagażnik i podszedłem do znajomych. Większość zaczęła się ze mną witać, na co odpowiadałem wielkim uśmiechem.
- Justin, przyjacielu!- usłyszałem wesoły, lecz trochę zamulony głos starego przyjaciela. Odwróciłem się i ujrzałem Chaza.
- Chaz!- krzyknąłem i podszedłem do niego przybijając żółwika, a potem lekko uścisnęliśmy się.
- Kupę lat cię tu nie było.- wypomniał mi przez co wywróciłem oczami.
- Daj spokój, tylko dwa miesiące - machnąłem ręką.- musiałem załatwić kilka spraw.
- Ale wróciłeś, prawda?
- Na razie nigdzie się nie wybieram - zaśmiałem się.- Kto się ściga?
- Dave z Michaelem. Chcesz dołączyć?
- Nie mam przy sobie mojego autka - jęknąłem.- Nie przewidziałem, że tu zajrzę.
- Ktoś ci pożyczy...
- Jak mam się ścigać to tylko z moją Lexi - zachichotałem.
- Wciąż ją tak nazywasz?
- Przeszkadza ci coś? - uniosłem do góry jedną brew i otworzyłem wódkę, którą od razu zacząłem pić. Kończąc wypuściłem głośno powietrze i wytarłem wierzchem rękawa usta.
Chciałem coś powiedzieć, jednak ktoś wciął mi się zanim cokolwiek zdołałem z siebie wydusić.
- Za tydzień wyścig dwukołowcami, wchodzisz w to?
Odwróciłem się i zobaczyłem Dave'a. Kurwa, jak ja go nienawidzę. Sukinsyn...
- Z kim?- warknąłem mierząc go wzrokiem. Był cholernie dobrze zbudowany, ale to ja byłem wyższy i zapewne silniejszy. Nikt nie jest silniejszy ode mnie.
- Ze mną. - uśmiechnął się łobuzersko i uniósł jedną brew do góry.- No więc?
- Wchodzę w to - burknąłem i podałem mu dłoń, którą lekko uścisnął.
- Nie zapomnij o jakiejś panience - dodał odchodząc. Wszedł do samochodu i odpalił go.
- Nie martw się o to - dodałem cicho i spojrzałem na Chaza, który patrzył na mnie z uśmiechem na twarzy.
- Lepiej się przygotuj. Dave zdążył się wyrobić przez te dwa miesiące, stary.
- O mnie się nie martw - uśmiechnąłem się nonszalancko i dopiłem swoją wódkę.- Życz powodzenia temu sukinsynowi, muszę jechać.
- Nie zostaniesz?
- Sorry, kochanie. Nie dzisiaj.

~*~

Jeśli podoba ci się blog dodaj się do obserwowanych.

Jeśli chciałabyś, abym cię informowała to dodaj swojego nicka w zakładce "informowani" - tak jest mi łatwiej.

CZYTASZ = KOMENTUJESZ.

Chciałam jeszcze podziękować za wszystkie komentarze, ale mam do was prośbę: Błagam nie piszcie, że jest to podobne do Dangera. Początek i może był podobny, ale to całkiem inna fabuła - widać to po dzisiejszym rozdziale. Widziałam komentarz, że zniechęcają was wulgaryzmy - przepraszam, ale takie będą występować. 

TRAILER MOŻECIE OBEJRZEĆ TUTAJ!