Prolog

            Wiesz jak to jest, kiedy zawsze miałaś nudne życie, a w pewnym momencie zjawia się chyba najbardziej wredny chłopak jakiego znasz? Wiesz jak to jest, kiedy w końcu się w nim zakochujesz i pozwalasz, aby zmienił Twoje życie o 180 stopni? Wiesz jak to jest, kiedy jego hobby jest cholernie niebezpieczne i boisz się o niego, ale pozwalasz mu wziąć udział w tym co kocha? Wiesz jak to jest, kiedy bierzesz udział razem z nim, ale coś się komplikuje i On umiera? Wiesz jak to jest, kiedy dowiadujesz się, że jesteś w ciąży z chłopakiem, którego kochałaś ponad życie, ale Jego już nie ma? Nie wiesz? Och, jaka szkoda. Wszystko to co jest tutaj zamieszczone przydarzyło się mi. W 2013 roku. Pamiętam każdy dzień spędzony z Justinem, pamiętam wszystkie przykre dni, ale pamiętam też te cudowne chwile. Pamiętam wszystko i to doskonale. Takich rzeczy nie da się zapomnieć, a czasami właśnie chciałabym. Chciałabym zapomnieć o wszystkim co przydarzyło mi się w wakacje. Bo właśnie wtedy straciłam przyjaciółkę, ojca, zakochałam się w Justinie, brałam udział w wyścigach i straciłam wtedy Justina. Trzy osoby, które były dla mnie ważne odeszły w jedne wakacje, a ja zyskałam drugą matkę i dziecko. Moje i Justina dziecko. Nawet nie wiecie jak jest mi ciężko. Wciąż nie mogę uwierzyć, że minęło sześć lat od tamtego zdarzenia, a nasza Hope* ma już sześć lat. Justin wiele razy mi powtarzał, żeby jakbyśmy mieli córeczkę nauczyłby ją naprawdę wielu rzeczy i zawsze by ją chronił. Odkąd go nie ma muszę pełnić rolę ojca i matki. Gdyby nie Pattie, to sobie bym nie poradziła, ale na szczęście jest ze mną i pomaga mi tak często jak jest to możliwe. Tak samo Chris – przyjaciel Justina, który wyprowadził się od rodziców i kupił swój dom pozwalając mi tam zamieszkać. Nie chciałam zamęczać Pattie, dlatego się wyprowadziłam, ale staramy się być u niej bardzo często. Moje życie na nowo się odmieniło, a ja postanowiłam zacząć od nowa. Tak będzie najlepiej.

*Hope - Hope znaczy Nadzieja, to córka Justina i Sam.

~*~

Od Autorki: No i w tym właśnie momencie powracamy z DRUGĄ CZĘŚCIĄ UNPREDICTABLE. Wciąż nie mogę uwierzyć w to, iż kontynuuję je i to z takim zapałem. To wszystko dzięki Wam :)

Mam nadzieję, że Wam się spodoba drugi prolog tego opowiadania i będzie dużo komentarzy :)

PYTANIA: ask
Dodaję dziś rozdział, ponieważ od jutra do piątku jestem na wycieczce (szkoła przetrwania yolo) i nie będę miała jak go dodać. Pierwszy rozdział pojawi się w sobotę.
+ opowiadanie jest mieszanką Trzy metry nad niebem i Pretty Little Liars.

Czytasz = komentujesz